دانستنی‌های گمرکی

اصطلاحات اینکوترمز مورد استفاده:  در هر قرارداد در صورت استفاده از هریک از اصطلاحات اینکوترمز باید قانون و سال آن نیز درج گردد برای مثال ExW Incoterms 2010 .
ارز مورد قبول: در هرقرارداد ارز مورد قبول باید دقیقا مشخص گردد. در صورت استفاده از ارز دلار باید نوع آن نیز دقیقاً مشخص گردد برای مثال دلار ایالات متحده.
بسته بندی کالا:
بسته بندی کالا و هزینه آن هرگاه در حد عرف آن کالا و مسیر حمل کالا باشد بر عهده فروشنده است ولی هرگاه خریدار درخواست بسته بندی بیشتر را مد نظر داشته باشد، باید در قرارداد فروش فی مابین دستورالعمل های دقیقی را در این مورد (نوع و نحوه بسته بندی) ذکر کرده و هزینه بسته بندی را نیز متقبل شود.
اسناد:
اسناد کاربردهای متفاوتی دارند و صدور هر یک از اسناد نشانگر انجام مرحله ای از عملیات است. خریدار باید اسناد مورد نظر خود را که فروشنده بایستی تهیه کند در قرارداد خرید بصورت دقیق قید نماید. در ضمن مقامی نیز که باید این اسناد را تایید یا امضا نمایند و تعداد نسخ اصل هرکدام نیز باید مشخص شوند. در بخش مربوط به هزینه ها و مسئولیت ها نیز بایستی مشخص شود که هزینه و مسئولیت های  تهیه این اسناد بر عهده کدام یک از طرفین قرارداد است.( در تمام اصطلاحات بجز EXW تهیه و تایید اسناد برای صادرات بر عهده فروشنده است و در تمامی اصطلاحات بجز DDP تهیه و تایید اسناد برای ورود بر عهده خریدار است مگر اینکه در قرارداد فی می بین توافقات دیگری صورت گرفته باشد.)
اطلاعات:
موارد و اطلاعاتی که خریدار و فروشنده بایستی در اختیار همدیگر قرار بدهند  بایستی دقیقاً مشخص شده باشد. این موارد در بخشی از قرارداد با نام اطلاعیه ها یا اعلامیه ها Notices قید می گردد.
واژه فرستنده:
واژه فرستنده ممکن است به دو معنای متفاوت بکار رود :
الف) شخصی که کالا را به حمل کننده تحویل می دهد (the person handing over the goods for carriage)
ب) شخصی که قرارداد حمل را با حمل کننده امضا می کند(the person who makes the contract with the carrier )
این دو شخص می توانند دو شخص متفاوت باشند برای مثال در اصطلاح FOB فروشنده کالا را به حمل کننده تحویل می دهد ولی قرارداد حمل را خریدار امضا نموده است. بنابراین هرگاه در قرارداد از این واژه استفاده شود بهتر است در داخل پرانتز  به معنای مورد نظر اشاره شود.
بیمه:
نوع بیمه مورد نظر خریدار و مسئولیت های هریک از طرفین در مورد بیمه بایستی دقیقاً مشخص شوند. در هیچ یک از اصطلاحات اینکوترمز بجز CIP  و CIF خریدار و فروشنده هیچ مسئولیتی نسبت به همدیگر در مورد بیمه ندارند ولی در این اصطلاحات فروشنده موظف به بیمه کالاست.
محل انتقال خطرها:
محل انتقال خطر ها دقیقاً باید معلوم باشد زیرا فروشنده باید کالا را تا آن نقطه سالم تحویل خریدار نماید در غیر این صورت نمی تواند وجه معامله را دریافت نماید.
یازرسی:
شرکت بازرسی در حقیقت نماینده خریدار است و هزینه آن نیزباید بوسیله خریدار پرداخت شود. مگر در حالتهای زیر:
اول- هزینه بازرسی طبق قرارداد بر عهده فروشنده باشد.
دوم- بازرسی کالا طبق قانون کشور خریدار برای صدور اجباری باشد.
در اصطلاح تحویل در محل کار فروشنده حتی در حالت دوم نیز این هزینه بر عهده خریدار خواهد بود.
مالیات ها(Taxes)  :
علاوه بر عوارض، حقوق و هزینه های گمرکی، در اغلب کشورها به صادرات و واردات مالیات نیز تعلق می گیرد. در کشور ما صادرات از پرداخت مالیات معاف می باشد اما واردات علاوه بر پرداخت حقوق گمرکی مشمول مالیات نیز می باشد و در انتهای هر سال از صاحب کالا که کارت بازرگانی به نام وی می باشد مالیت اخذ خواهد شد. در کشور ما از مهر ماه 1387 مالیات بر ارزش افزوده نیز از واردات اخذ می شود. طرف پرداخت کننده مالیات همان طرف پرداخت کننده حقوق ورودی است و این دو از همدیگر  جدا نمی شوند مگر اینکه در قرارداد توافق دیگری به عمل آمده باشد.
در هر قرارداد بایستی دقیقاً مشخص شود که مسئولیت ترخیص کالا و اخذ مجوز های لازم برای صدور و ورود بر عهده کدام یک از طرفین است. این امر از سه جهت دارای اهمیت است:
1- خریدار و فروشنده بایستس دقیقاً بدانند کدام یک از طرفین مسئول اجرای الزامات و تشریفات گمرکی و اخذ مجوزهای ورود و صدور و تکمیل فرم های مربوطه و طی بروکراسی ترخیص می باشد.
2- تعهد ترخیص کالا بویژه در مورد واردات مستلزم پرداخت حقوق ورودی و مالیات بر ارزش افزوده است که باید مشخص شود در صورت شمول کدام طرف باید این هزینه ها را پرداخت نماید.
3- امکان دارد در حین اجرای کار یا قبل از آن بر اساس قوانین دولتی کشور خریدار یا فروشنده کالا ممنوع الصدور یا ممنوع الورود شود. باید مشخص شود که کدام یک از طرفین ریسک عدم اجرای ترخیص کالا و یا ترخیص در زمان مقرر را بر عهده دارد. اگر طرف مسئول در این زمینه بخواهد خود را در زمینه تغییرات قوانین و یا عوارض و مالیاتها ایمن نماید و یا قبول ریسک ننماید می تواند در بند مربوط به فورس ماژور تغییرات قوانین را به عنوان یکی از مصداقهای فورس ماژور تعریف نموده و در ماده فسخ قراردادtermination  و تبعات فسخ قراردادconsequences of termination  نیز تمهیدات لازم را بیاندیشد. باید در نظر داشت که ترخیص صادراتی و اخذ مجوزهای مربوطه بجز در اصطلاح EXW بر عهده فروشنده و ترخیص وارداتی و اخذ مجوز های مربوطه بجز در اصطلاحDDP بر عهده خریدار است.